Lebanon Hanover in Tbilisi

„LEBANON HANOVER“-ი —არის ბრიტანულ-შვეიცარიული დუეტი, რომელიც მრავალი წელია ეხმარება თავის თაყვანისმცემლებს საცეკვაო მოედანზე მცირე ემოციების გამოხატვაში. ლტოლვა და სევდა, ბნელი ტალღის მინიმალისტების აზრით, შეიძლება იყოს პროტესტის ამდაგვარი ფორმა
ისინი ცხრა წლის წინ ინგლისის პატარა საპორტო ქალაქში გაიცნეს ერთმანეთი და მას შემდეგ სანდერლენდში დაბადებული უილიამ მეიბელინი და შვეიცარიელი ლარისა გეორგიუ ნამდვილი მისაბაძი მოდელები გახდნენ იმმათვის, ვისაც შავი ტანსაცმელი და ქალაქური რომანტიკოსები ურჩევნიათ, იმმათვის, ვინც ნოსტალგიურ საუნდ დუეტს იდეალურ დანამატად თვლის ინდუსტრიის პეიზაჟებისათვის. „LEBANON HANOVE“R-ს აქვს კარგად დაბალანსებული, ძალიან მარტივი და ხელმისაწვდომი ხმა - გარშემო ყველაფერი კეთილშობილური ხდება მათი სიმღერებით.
უკმაყოფილება გარემომცველი რეალობით, შეშლილი რომანტიზმი და რადიკალური აუტსაიდერის პოზიცია - „LEBANON HANOVER“-ს ამოძრავებს იგივე ვნებები, რომლებმაც შექმნა და მხარი დაუჭირა პოსტპანკ სცენას ბოლო ორმოცი წლის განმავლობაში, და მათი გრძნობებით დუეტი გულწრფელად გამოიყურება. „ჭეშმარიტი სიყვარული მხოლოდ იმ შემთხვევაში გადარჩება, თუ ჩვენ თვითონ გავხდებით ერთმანეთისგან უფრო დამოუკიდებლები, - ამბობს ლარისა. - საზოგადოებას სწორედ ინდივიდები ქმნიან და მიმაჩნია, რომ თითოეულ ჩვენგანს შეუძლია მისგან ცვლილებები მოითხოვოს“.

LEBANON HANOVER is a British-Swiss duo that has been helping its fans to take out minor emotions on the dance floor for many years. Blues and sadness, according to dark wave minimalists, can be a form of protest.
They met in a small port town in England nine years ago, and since then, William Maybelline, born in Sunderland, and Swiss Larissa Georgiou have become real role models for those who prefer black in dress and urban romantics who believe the duo's nostalgic sound to be the perfect complement to the industrial landscapes. LEBANON HANOVER has a careful, very simple and intelligible sound – everything around becomes nobler with their songs.
Discontentment with the surrounding reality, reckless romanticism and radical outsider position – LEBANON HANOVER is driven by the same passions that have generated and supported the post-punk movement over the past forty years, and in its feelings the duo seems sincere. “True love is something we really hope survives, but it can only survive when people become more individualistic and self-determined,” Larissa reflects. — It's the individuals that make society and I believe that every single one can make a change.”