Death Before Dishonor (US) in Tbilisi

„დაივიწყეთ ყველაფერი, რაც ფიქრობთ, რომ იცით ბოსტონ ჰარდკორის შესახებ.

"მაგარი ტიპის" იმიჯის, "ბითდაუნების" სტერეოტიპის უკან, მეტისმეტად მარტივი "ჩუგა ჩუგა" რიფირებით და ბევრად მეტით, ვიდრე უბრალოდ მოშის წრეა, ჰარდკორში ერთ-ერთი ყველაზე მიზანდასახული ბენდი დგას: Death Before Dishonor. ბენდი Bridge Nine-თან უფრო მეტხანს მუშაობდა, ვიდრე ნებისმიერი სხვა, და ამგვარად, 2014 წლის სექტემბერში სრული ათწლეული აღნიშნა სამი სრული (აქედან ერთ-ერთი ხელახლა გამოიცა გაფართოებული სახით), ორი EP და ერთი სპლიტით.
მათმა უახლესმა, 2009 წლის სრულმა ალბომმა - Better Ways to Die, არა მხოლოდ განამტკიცა Death Before Dishonor-ის, როგორც ბენდის საქმისადმი ერთგულება, არამედ წარმოაჩინა მათი ურყევი უნარი და სურვილი, თავი დაემკვიდრებინათ კლიშესა და წინასწარ დადგენილ ჩარჩოებს მიღმა, რომელიც კარნახობს, თუ როგორი უნდა იყოს ჰარდკორი”.
Better Ways To Die დაბრკოლებების გარეშე არ მოსულა. წევრებიც შეიცვალნენ, გუნდს ახალი დრამერი შემოემატა და ბენდი აღმოჩნდა სააგენტოსგან თავისუფალი, რადგან 2004 წლიდან, Bridge Nine Records-თან მათ კონტრაქტს ვადა ამოეწურა. ვოკალისტმა ბრაიან ჰარისმა თქვა: "უცნაური შეგრძნება იყო, რადგან ჩვენ დასაწყისიდანვე Bridge Nine-თან ვიყავით, თუმცა ლეიბლთან დარჩენა ჩვენთვის მარტივი გადაწყვეტილება იყო. ისინი ყოველთვის ზრუნავდნენ ჩვენს ბენდზე და მას შემდეგ, რაც Count Me In გამოვიდა, ისინი იქცნენ "შემდეგი საფეხურის" ლეიბლად, რომელიც ჩვენს ჯგუფს წინსვლისთვის სჭირდებოდა.
და ისინი წინ გაიჭრნენ, რადგან Better Ways to Die აჩვენებს, თუ როგორ გამოდის Death Before Dishonor, უსაფრთხო ჰარდკორ ჩარჩოებიდან, როგორც სიმღერებში, ასევე შინაარსში, და ამასთან, ინარჩუნებს სამხრეთ ბოსტონისთვის დამახასიათებელ ფესვებს. ჯიმ სიგელის პროდიუსერობით, ალბომი Better Ways to Die, სადღაც Rancid-ის უფრო მძიმე პანკს, თანამემამულე ბოსტონელების Dropkick Murphys-ის მუშათა კლასის ჰიმნებს, Hatebreed-ის ჰარდკორ დარტყმას და Slayer-ის სიზუსტესა და რიფირებას შორის დგას. სწორედ ეს არის ნამდვილი Boston Hardcore-ის ბენდის ხმიანობა.
ლირიულად, Better Ways to Die ურყევი ხედვაა სამყაროზე, რომელსაც წარმოადგენს Death Before Dishonor, საზოგადოების მუშა, უხილავ, დაუფასებელ ფენებზე და იმაზე, თუ როგორ გადავურჩებით სირთულეებს. თუმცა, ეს ალბომი არ შემოიფარგლება მხოლოდ ბრაზითა და განრისხებით, რადგან სიმღერები, როგორიცაა "Remember" და "Our Glory Days" გვახსენებს იმ იმედს, რომელიც გვხვდება პანკსა და ჰარდკორ მუსიკაში. ალბომს დამატებით ელფერს სძენს სიმღერა "Boys in Blue", სადაც "Fun the Police" პანკ აზროვნება ეხება ჰარისის ძმის უსამართლო დაპატიმრებასა და შეურაცხყოფას. წამყვანი სიმღერა წარმოადგენს ომისა და მისი შედეგების უნიკალურ ხედვას ღარიბ რაიონში და, ალბათ, Death Before Dishonor-ის ერთ-ერთი საუკეთესო სიმღერაა დღემდე.
B Better Ways to Die დაუმორჩილებლობის ხმაა, იქ სადაც მხოლოდ დამარცხება და მარგინალიზაციაა. "ეს ბენდი რომ არა, მასაჩუსეტში ვიქნებოდი. ბოლო ორი წლის განმავლობაში ვიყავი ავსტრალიაში, რუსეთში, უკრაინაში, იაპონიაში, მთელ ევროპაში, აშშ-სა და კანადაში და ოთხივე ოკეანე ვნახე. ჩვენ ახლა გაჩერების მიზეზი არ გვაქვს - ხალხი ახლა იწყებს ჩვენთვის ყურადღების მიქცევას, ”- თქვა ჰარისმა. ნახეთ რა ხდება: Better Ways to Die არის Boston Hardcore-ის ახალი განსაზღვრება. უბრალოდ ჰკითხეთ AllMusic-ს, რომელმაც ალბომის გამოშვებისთანავე აღნიშნა, რომ Better Ways to Die-ით, Death Before Dishonor-მა „ნამდვილად მოიხდინა თანამედროვეობის ერთ-ერთ საუკეთესო ჰარდკორ სამოსი“.
Death Before Dishonor-მა 1000-ზე მეტი შოუ გამართა, როგორიცაა Agnostic Front, Madball, Sick of It All, Hatebreed, Have Heart and Terror, და მსოფლიოს ყველა კუთხე-კუნჭულს შეეხო - ევროპა, ავსტრალია, იაპონია, დიდი ბრიტანეთი, მექსიკა, კანადა და მთელი კონტინენტური აშშ“.

English:
Forget what you think you know about Boston Hardcore.

Beyond the stereotype of “beatdowns”, the “tough guy” exterior, the simplistic “chugga chugga” riffage, and so much more than just a mosh pit is one of the hardest working bands in hardcore: Death Before Dishonor. The band has been with Bridge Nine longer than anyone on the roster, making September 2014 a full decade with three full-lengths (one getting an expanded reissue as well), two EPs and one split on the label.

Their latest full-length, 2009's Better Ways to Die, not only solidified Death Before Dishonor’s commitment to what they do as a band, but also displayed their unflinching ability and desire to establish themselves outside of cliche’s and the pre-defined constructs of what it is to be hardcore.”

Better Ways To Die did not come without obstacles. Member changes ensued, a new drummer was added into the fold, and the band found themselves in a spot of free agency as their contract had expired with their home since 2004: Bridge Nine Records. Vocalist Bryan Harris stated, "It was a weird position to be in since we’ve pretty much been with Bridge Nine since the beginning, but staying with the label was an easy decision for us. They’ve always cared about our band and since Count Me In came out, they've grown to become that "˜next-level' label that our band needed to move forward."

And move forward they did, as Better Ways to Die showcases Death Before Dishonor reaching outside of the safe hardcore formulas both in songs and content while still retaining their roots in the South Boston upbringing. Produced by Jim Siegel, Better Ways to Die lies somewhere between the harder punk edge of Rancid, the working class anthems of fellow Bostonians Dropkick Murphys, the hardcore attack of Hatebreed and the precision and riffage of Slayer. This is the sound of a true Boston Hardcore band.

Lyrically, Better Ways to Die is an undeniable view into the world that is Death Before Dishonor; the blue collar, overlooked, undervalued segments of society and how we all survive in the face of adversity. However, this album pushes beyond just anger and rage as songs like "Remember" and "Our Glory Days" remind us of the hope that can be found in punk and hardcore music. Further diversifying the album is "Boys in Blue", which takes the punk mentality of "fuck the police" and turns it on the wrongful arrest and abuse of Harris' brother. The title track is a unique view on war and its effects in a poorer neighborhood and is perhaps one of the best Death Before Dishonor songs to date.

Better Ways to Die is the sound of defiance when all one is surrounded with is defeat and marginalization. "If it weren't for this band, I would be sitting in Massachusetts. In the last two years I've been to Australia, Russia, Ukraine, Japan, all across Europe, the U.S. and Canada and I've seen all four oceans. We have no reason to stop now - people are now starting to pay attention," said Harris. So pay attention: Better Ways to Die is the new definition of Boston Hardcore. Just ask AllMusic, who upon release of the album remarked that with Better Ways to Die, Death Before Dishonor had "certainly blossomed into one of the top modern hardcore outfits of the modern day."

Death Before Dishonor have played over 1,000 shows with the likes of Agnostic Front, Madball, Sick of It All, Hatebreed, Have Heart and Terror, and hit every nook and cranny around the world - Europe, Australia, Japan, Great Britain, Mexico, Canada and the entire continental U.S.